Czytasz w internecie, że Cichopek źle ubrała się na taras, bo założyła sweterek i plisowaną spódnicę, a po domu nosi się przecież dresy i wyciągnięty T-shirt. Słyszysz, że pani Gadżet zaliczyła modową wpadkę na wiosennej ramówce TVN-u z powodu niefortunnego zestawienia kolorów. Wyszkoni pokazała pupę, Skrzynecka na pokazie Paprocki&Brzozowski założyła niemodną sukienkę, a Margaret poddała się nieudanej koloryzacji… Nieustanny hejt. Wiedziałaś, że portale plotkarskie mają specjalną zakładkę „wpadki gwiazd”? Ja chętniej poczytałabym o sukcesach. 

Ludzie uzurpują sobie prawo do oceniania, porównywania, krytykowania, a komentarze nie dotyczą już tylko powierzchowności, ale wchodzą głębiej, dotykają naszej osobowości, charakteru, stylu życia. Czasami zastanawiam się co siedzi w głowach hejtujących, na globalną skalę, ludzi. I wiesz co? Nie znalazłam nic dobrego. Ci wszyscy, którzy się wywyższają, obrzucają innych wyzwiskami, krytykują na każdym kroku, są tak naprawdę silnie zakompleksieni – prywatnie, zawodowo, wizualnie czy intelektualnie – i potrzebują nieustannego udowadniania sobie, że są fajni, atrakcyjni, zabawni... To przykre, bo tak naprawdę krzywdzą siebie najbardziej, ale nie będę się tutaj nad nimi litować. Zawsze wychodziłam z założenia, że „jeśli nie masz nic dobrego do powiedzenia, to nie mów wcale”. 

Moje motto niezwykle dobrze sprawdza się w kontaktach międzyludzkich. Zamiast powiedzieć drugiej kobiecie, że ma zadarty obcas, powiem „pięknie Ci w tym kolorze bluzki”. Chodzi tutaj o przekierowanie uwagi na pozytywny aspekt wyglądu, który sprawi, że druga osoba się uśmiechnie, zrobi jej się, zwyczajnie w świecie, miło. Nie mam na myśli oczywiście wazeliniarstwa, lecz – mający zakorzenienie w rzeczywistości – komplement. Notabene, kobiety, które wypowiadają się o innych kobietach z aprobatą, są uznawane za pewne siebie i atrakcyjne. A jak są postrzegane te, które krytykują inne? To pytanie retoryczne.

Często, kiedy słyszę o kompleksach swoich klientek, jestem zszokowana, zwłaszcza, że w większości przypadków są one bezpodstawne. Słyszę: "mam chude nogi", "płaską pupę", "wystający brzuch", "za małe piersi". Wtedy wkraczam ja i pokazuję jak strojem podkreślić dobre strony sylwetki. Nie fiksuję uwagi swoich klientek na mankamentach – tych wyobrażonych i rzeczywistych – tylko na niekwestionowanych atutach. Stylizacja to taka chirurgia plastyczna, ale bez skalpela. Uważasz, że masz za małe biodra? Załóż solejkę lub spodnie paperbag i voilà! Chcesz powiększyć wizualnie biust? Zamiast topu z dużym dekoltem załóż T-shirt z nadrukiem lub koszulę z kieszeniami w ciekawy print. Narzekasz na niski wzrost? Ubieraj się monochromatycznie, unikaj poprzecznych podziałów, kieruj uwagę na górę sylwetki np. kolorową opaską. Mogłabym tak wymieniać bez końca, ale o trikach stylizacyjnych napiszę innym razem. 

Wszystko zaczyna i kończy się w głowie, dlatego bądź dla siebie dobra, pokochaj to odbicie w lustrze i nie pozwól innym wpływać na swoją samoocenę. Pamiętaj, że hejterzy mierzą innych, swoją – złożoną z subiektywnych przekonań i doświadczeń – miarą. W internecie możesz przecież napisać wszystko. To, że ktoś jest za chudy lub za gruby, ma krzywy nos, pomarszczone czoło, za skromną lub zbyt odważną sukienkę… Możesz, ale po co? Znasz zasadę lustra? 

Skomentuj post